Фільтраваць
Імёны
Падзеі
Помнікі
Рэгіён
Прадметы
Установы
Спадчына: Помнікі

Свята-Параскевінская царква ў вёсцы Мікалаева Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці была пабудавана ў канцы XIX ст. на сродкі прыхаджан. Пабудавана царква з дрэва на паўночнай ускраіне вёскі на месцы больш старажытнай царквы 1802 г. Першае ўпамінанне аб царкве адносіцца да 1886 г. Да сярэдзіны XX ст. гэта была Свята-Мікалаеўская царква, прыпісная да Камянецкай Свята-Сімяонаўскай царквы, і лічылася Вялікаельнінскай, па ранейшай назве мясцовасці.

У першыя днi Вялікай Айчынная вайны 49-я стралковая Чырванасцяжная дывізія (яе штаб знаходзіўся ў Высока-Літоўску) пад націскам нямецка-фашыскіх войск адыходзіла на ўсход, частка яе падраздзяленняў ішла цераз Белавежскую пушчу ў напрамку Пружан.

Канцлер Вялікага Княства Літоўскага Леў Сапега ў 1598 г. стаў уладальнікам мястэчка Ружаны (цяпер гарадскі пасёлак Пружанскага раёна Брэсцкай вобласці), пабудаваў тут замак. У ХVІІ ст. замак магнацкага роду Сапегаў стаў цэнтрам палітычнага і культурнага жыцця ВКЛ. У час вайны са шведамі ў 1696–1699 гг. замак быў разбураны і спалены. У другой палове ХVІІІ ст. пры Аляксандру Сапегу на гэтым месцы па праекце архітэктара Яна Самуэля Бекера пабудавалі палацавы комплекс.

У першыя днi Вялікай Айчынная вайны 49-я стралковая Чырванасцяжная дывізія (яе штаб знаходзіўся ў Высока-Літоўску) пад націскам нямецка-фашыскіх войск адыходзіла на ўсход, частка яе падраздзяленняў ішла цераз Белавежскую пушчу ў напрамку Пружан.

Свята-Міхайлаўская царква пабудавана ў цэнтры вёскі Астрамечава Брэсцкага павета Гродзенскай губерні (цяпер Брэсцкага раёна Брэсцкай вобласці) на месцы спарахнелай драўлянай, якая пабудавана ў 1720 г. на сродкі канюшага (стольніка) ваяводства Берасцейскага Міхаіла Станіслава Сузіна. Маёнтак Сузіных знаходзіўся ў Астрамечаве з пачатку ХVII ст. Будаўніцтва новага мураванага храма пачалося ў 1840 г. на сродкі памешчыцы Ганны Сузін (па мужу Швыкоўскай) і ахвяраванні прыхаджан.

Спаса-Праабражэнскі храм у аг. Дзмітравічы — адзін з найстарэйшых помнікаў культавага народнага дойлідства Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці. Паводле афіцыйных дадзеных, ён быў пабудаваны на сродкі вернікаў пры ўдзеле святара Фёдара Будзіловіча ў 1786 г. Некаторыя гістарычныя факты сведчаць, што царква ўзводзілася не «з нуля», а была перабудавана з храма, які дзейнічаў да 1740 г.

Свята-Міхайлаўская царква пабудавана ў 1796 г. у вёсцы Рубель Мазырскага павета Мінскай губерні (цяпер Столінскага раёна Брэсцкай вобласці) на месцы старой царквы. На той час прыход складаўся з вёсак Рубель і Хотамель, у якіх пражывалі 509 душ мужчынскага полу і 536 душ жаночага.

Свята-Ільінская царква пабудавана ў 1881 г. у вёсцы Велямічы Мазырскага павета Мінскай губерні (цяпер Столінскага раёна Брэсцкай вобласці) на месцы царквы 1724 г., якая была невялікай (65 кв. м) і патрабавала капітальнага рамонту.

Вёска Ляхавічы Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці ў пісьмовых крыніцах згадваецца ў 1515 г. Па адной з версій назва вёскі паходзіць ад слова «ляхі» — так на Беларусі называлі палякаў. Побач з вёскай знаходзіцца выток невялікай рэчкі Струга, прытока ракі Піна.

Царква Уздзвіжання Крыжа Гасподняга размешчана ў цэнтры аг. Бродніца Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці. У 1863 г. у дакуменце «Ведамасць цэркваў, на пабудову і папраўку якіх прадастаўляюцца акты і расцэнкі» згадваецца, што ў сяле Бродніца Пінскага павета неабходна пабудаваць царкву. Будынак узведзены з дрэва на каменным падмурку ў 1865 г. у асноўным за сродкі дзяржавы, якая вылучыла 4100 рублёў.

Старонка 5 з 9